بعد از پرواز ناباورانه آرین کوچولو، چه چیزی جز صبر می شه برا مادر و پدرش آرزو کرد؟
این درد بزرگ تر از این هاست که بشه براش دنبال تسکینی گشت... شاید گذر زمان... شاید
مامان آرمان
پ.ن. ممنون از بابای فردا برای پیشنهاد خوبشون
posted by آرمان at
1:10 a.m.
By 
, at January 14, 2007 4:08 p.m.
سيما جان واقعا با هيچ چيزي نميشه تسكينشون داد. پرواز يه فرشته كوچولو به سوي خدا اونم به اين زودي ...
By , at January 15, 2007 1:09 a.m.
چقدر كار قشنگي كردين من پيشنهاد باباي فردا رو خيلي دير ديدم...
By , at January 15, 2007 4:08 a.m.
راست میگین منم از وقتی این موضوع رو فهمیدم باهاش درگیرم . هنوز نتونستم باهاش کنار بیام. ایشالله خدا بهشون صبر بده...........آمین
By , at January 17, 2007 10:42 p.m.
سلام سیما جون. آخ جون. ظاهرا اینا سر عقل اومدن و شما رفع فیلتر شدین. خدارو شکر. ایشالله خدا به ÷در مادر ارین صبر بده.
راستی سیما جون. من فردا شماره حساب رو برات می ذارم. یه آدرس توی ایران به من بده که بسته رو اونجا بفرستم.
By , at January 20, 2007 1:20 p.m.
سلام سیما جون. ایمیلت رو برام بذار .اگه خدا بخواد دیگه بخت این شماره حسابه باز شده و می خوام برات بذارمش. راستی چرا آپ نمی کنی/ آرمان جون چطوره؟ببوسش
By , at January 21, 2007 10:16 p.m.
یکی از دو تا گل مامان و بابا، متولد اول آذر سال ِ کبیسه هزار و سیصد و هشتاد و سه، بیست و یکم نوامبر دو هزار و چهار در تورنتو. اینجا فقط یه دفترچه الکترونیکی برای ثبت اولین ها، خاطرات و شیرین کاری های منه. فعلاً مامانم اینجا رو می گردونه و امیدواره وقتی که بزرگ شدم خودم این کارو ادامه بدم. حالا که برادرم آراز به دنیا اومده دیگه مامان قصه های دوتامون رو اینجا می نویسه. آ
و ممنون از اين همراهي و همدلي